نگاهی مروری بر تاریخچه چاپ دستی به قلم امیرحسین شریفان / A Review of the History of Printmaking

نگاهی مروری بر تاریخچه چاپ دستی به قلم امیرحسین شریفان / A Review of the History of Printmaking
چاپ دستی یکی از هنرهای منحصربه‌فرد است که خلاقیت و مهارت فنی را با هم ترکیب می‌کند و امکان تولید آثار چندتایی با کیفیت بالا را فراهم می‌کند. این هنر شامل فرآیند انتقال مرکب از یک ماتریس یا قالب به سطح دیگری، معمولاً کاغذ یا پارچه، است. انواع اصلی چاپ دستی شامل چاپ برجسته، چاپ فرورفته، چاپ مسطح و چاپ شابلونی است که هر یک با تکنیک‌ها و ابزارهای خاص خود، اثر نهایی را شکل می‌دهند. تکنیک‌های سنتی مانند چاپ چوبی، حکاکی، لیتوگرافی و اچینگ همچنان طرفداران خاص خود را دارند، در حالی که روش‌های مدرن امکان تولید آثار با کیفیت موزه‌ای و تجاری را فراهم کرده‌اند.
ادامه مطلب

مروری بر هنر چاپ دستی به قلم امیرحسین شریفان / A Review of Printmaking Art

مروری بر هنر چاپ دستی به قلم امیرحسین شریفان / A Review of Printmaking Art
چاپ دستی (Printmaking) به‌عنوان یک شاخهٔ کهن و در عین حال پرتحول هنرهای تجسمی، نقش بنیادینی در شکل‌دهی به شیوه‌های بیانی و توزیع تصویری در تاریخ هنر داشته است. این مقاله با هدف بررسی تاریخی، تکنیکی و‌‌ کاربردی چاپ دستی در بستر هنر معاصر، می‌کوشد پیوند میان سنت‌های کلاسیک چاپ و نوآوری‌های فناوری-محور را تحلیل کند. بخش نخست مقاله به معنا و پیشینهٔ چاپ دستی می‌پردازد و چگونگی پیدایش و گسترش روش‌هایی همچون چاپ چوبی، گراوور، اچینگ و لیتوگرافی را در پیوند با دگرگونی‌های اجتماعی و فناوری ترسیم می‌کند.
ادامه مطلب

نگاهی به نمایشگاه «رویت» هما اشرف منصوری به قلم امیرحسین شریفان A Look at Homa Ashraf Mansouri’s Exhibition “Roo’yat (Sighting)” By Amirhossein Sharifan

نگاهی به نمایشگاه «رویت» هما اشرف منصوری به قلم امیرحسین شریفان A Look at Homa Ashraf Mansouri’s Exhibition “Roo’yat (Sighting)” By Amirhossein Sharifan
عنوان مجموعه، «رؤیت»، کلید اصلی درک جهان هنرمند است. رؤیت در اینجا صرفاً دیدن فیزیکی نیست، بلکه تجربه‌ی مواجهه با حقیقتی است که در هاله‌ی ترس، خاطره و رویا پنهان شده. منصوری نشان می‌دهد که نگاه ما همواره آلوده به پیش‌داوری، حافظه و هراس‌های درونی است. هر آنچه می‌بینیم، با خاطره‌ها و ترس‌های ما درهم تنیده است. بنابراین «دیدن» همواره نوعی «خواندن» است؛ خواندن لایه‌هایی که در عمق ناخودآگاه و در مرز میان واقعیت و خیال رسوب کرده‌اند. بنابراین هیچ دیدنی ناب و بی‌واسطه وجود ندارد. در این معنا، آثار او نوعی پدیدارشناسی مجسمه‌ وارند: تلاشی برای آشکار کردن لایه‌های پنهان ادراک.
ادامه مطلب

نگاهی به نمایشگاه «پیش از آن‌که تصویر شود» مصطفی امامی به قلم امیرحسین شریفان | A Look at Mostafa Emami’s Solo Exhibition “Before the Image Comes into Being” by Amirhossein Sharifan

نگاهی به نمایشگاه «پیش از آن‌که تصویر شود» مصطفی امامی به قلم امیرحسین شریفان | A Look at Mostafa Emami’s Solo Exhibition “Before the Image Comes into Being” by Amirhossein Sharifan
در این نمایشگاه، نگاه مخاطب بخشی از اثر و به مثابه شریک تجربه ی روایت ها است. نقاشی‌ها نه برای تثبیت تصویری نهایی، بلکه برای برانگیختن فرایند دیدن به منظور رسیدن به کیفیت نگریستن و شاید بازیابی خاطراتی که مخاطب در زیست خود از آن ها گذر کرده است، خلق شده‌اند. هر چه چشم بیشتر در میان رنگ‌ها و بافت‌ها هم زمان با خوانش روایت ها حرکت می‌کند، امکان‌های تازه‌ای از ادراک و همچنین بازخوانی خاطرات گذشته هر مخاطب، شکل می‌گیرد. این آثار به‌جای آنکه تلاشی برای تثبیت تصویری پایدار باشند، جریانِ نگریستن را به رخ می‌کشند.
ادامه مطلب

نگاهی به نمایشگاه «سکوت شخصی» ندا اعظمی به قلم امیرحسین شریفان | A Look at Neda Azami’s Solo Exhibition “Personal Silence” by Amirhossein Sharifan

نگاهی به نمایشگاه «سکوت شخصی» ندا اعظمی به قلم امیرحسین شریفان | A Look at Neda Azami’s Solo Exhibition “Personal Silence” by Amirhossein Sharifan
«سکوت شخصی» ندا اعظمی در ظاهر یک مجموعه‌ی پرتره است، اما در لایه‌های درونی‌تر خود چیزی فراتر از بازنمایی چهره را دنبال می‌کند. این آثار همچون عرصه‌ای برای تأمل در باب سکوت و وضعیت وجودی انسان معاصر گشوده می‌شوند؛ سکوتی که نه غیاب صدا، بلکه حضوری مقاوم و اندیشنده است. پرتره‌های او در مرکز بوم نشسته‌اند، بی‌هیچ حرکت یا ژستی که ما را به سوی داستانی بیرونی هدایت کند. ثبات و انجماد این چهره‌ها یادآور لحظه‌ای ابدی است؛ لحظه‌ای که از جریان خطی زمان جدا شده و به تجربه‌ای مدیتاتیو و مکاشفه‌گرانه بدل می‌شود. سکوت در این‌جا خود زبان است، زبانی بی‌کلمه که با هر نگاه، معنا را از مسیر تصویر منتقل می‌کند.
ادامه مطلب

آزادی در کالیگرافی انتزاعی: خلق، تجربه و معنای جهانی / Freedom in Abstract Calligraphy: Creation, Experience, and Global Meaning

نقاشیخط، به ویژه در قالب کالیگرافی انتزاعی، نمایانگر قلمرو گسترده‌ای از آزادی هنری است؛ آزادی‌ای که فراتر از مهارت تکنیکی و توانایی اجرای خط است و به تجربه‌ی انسانی و حضور مخاطب نیز مربوط می‌شود. هر حرکت قلم، هر خم و هر لکه‌ی رنگ، نه تنها بیانگر حضور هنرمند است، بلکه به شکلی شهودی و حسی، مخاطب را به گفت‌وگو و تجربه دعوت می‌کند. این تعامل میان خلق اثر و دریافت آن، نقاشیخط را از یک هنر صرفاً بصری و تکنیکی خارج کرده و به تجربه‌ای چندلایه، انسانی و پویا تبدیل می‌کند. آزادی در کالیگرافی انتزاعی، هم در فرآیند خلق و هم در تجربه‌ی مخاطب نمود پیدا می‌کند.
ادامه مطلب

سفر درونی با هنر: تجربه‌ای زنده و چندبعدی | Inner Journey Through Art: A Multidimensional Experience by Amirhossein Sharifan

هنر، به ویژه در عرصه‌ی مدرن و معاصر، فراتر از بیان زیبایی‌شناسی صرف حرکت می‌کند و به حوزه‌ی فلسفه و روانشناسی نیز نفوذ می‌کند. خطوط و فرم‌ها نه تنها ساختار بصری دارند، بلکه حامل مفاهیم عمیق هستند. این مفاهیم، بسته به زمینه‌ی فرهنگی و تجربیات شخصی مخاطب، ممکن است تغییر شکل دهند یا لایه‌های جدیدی از معنا را آشکار سازند. به عبارت دیگر، هر اثر هنری یک متن باز است؛ متنی که خواننده یا بیننده آن، به شکلی فعال و پویا، آن را کامل می‌کند. این دیدگاه با نظریه‌های مدرن پدیدارشناسی هنر و فلسفه‌ی معنا هم‌خوانی دارد، که معتقدند معنا در هنر امری ثابت نیست، بلکه در تعامل و تجربه‌ی فردی شکل می‌گیرد.
ادامه مطلب

آینه‌ی جامعه: هنر، تجربه‌ی چندبعدی و نقش فرهنگی آن |The Mirror of Society: Art, Multidimensional Experience, and Its Cultural Role

اثر هنری فراتر از زیبایی‌شناسی است؛ هر اثر، تجربه‌ای حسی و فلسفی را برایاثر هنری، نه تنها یک محصول فردی و ذهنی هنرمند است، بلکه آینه‌ای از جامعه و فرهنگ زمان خود نیز محسوب می‌شود. وقتی مخاطب با اثر مواجه می‌شود، تنها با رنگ، فرم یا ماده‌ای که هنرمند به کار برده است درگیر نمی‌شود؛ بلکه با تاریخچه، ارزش‌ها و نگرش‌های فرهنگی آن دوره نیز ارتباط برقرار می‌کند. این رابطه، هنرمند و مخاطب را وارد یک گفت‌وگوی میان‌زمانی می‌کند؛ گفت‌وگویی که می‌تواند همزمان گذشته، حال و آینده‌ی فرهنگی را بازتاب دهد.
ادامه مطلب

نقش کیوریتور به‌عنوان میانجی فکری، زیباشناختی و انسانی در هنر معاصر / The Curator as an Intellectual, Aesthetic, and Human Mediator in Contemporary Art

این پژوهش به بررسی جایگاه پیچیده و چندلایه‌ی کیوریتور در فرآیند نمایش و ارائه‌ی آثار هنری معاصر می‌پردازد. برخلاف تصور سنتی که کیوریتور را تنها به‌عنوان گزینش‌گر و ترتیب‌دهنده‌ی آثار می‌نگریست، امروز نقش او به‌عنوان یک متفکر فرهنگی، میانجی‌گر بینارشته‌ای، و سازنده‌ی گفتمان برجسته شده است. کیوریتور نه‌تنها مسئولیت انتخاب و نظم‌دهی آثار را بر عهده دارد، بلکه باید بتواند از طریق روایتگری، دانش تاریخی و اجتماعی، و حساسیت‌های زیبایی‌شناختی، رابطه‌ای مؤثر میان اثر، هنرمند و مخاطب ایجاد کند.
ادامه مطلب

کیوریتور کیست و چه نقشی در تجربه‌ی هنری ایفا می‌کند؟ / A Curator: The Designer of the Human Perceptual Experience with Art

 کیوریتور، طراح تجربه‌ی ادراکی انسان با اثر هنری است. نقش او صرفاً گردآوری و نمایش آثار نیست، بلکه خلق فضایی است که در آن، مواجهه‌ی مخاطب با هنر به تجربه‌ای چندلایه و زنده بدل می‌شود. در این فرآیند، هر عنصر از نور و صدا گرفته تا چیدمان فیزیکی و فاصله‌گذاری آثار در خدمت طراحی یک مسیر حسی و ذهنی برای بیننده است. کیوریتور می‌داند که اثر هنری تنها در خلأ معنا نمی‌گیرد، بلکه در بستری از روایت، زمینه و حس زیباشناختی جان می‌گیرد.
ادامه مطلب

نوشته های اخیر

Share With your Friends