عنوان مجموعه، «رؤیت»، کلید اصلی درک جهان هنرمند است. رؤیت در اینجا صرفاً دیدن فیزیکی نیست، بلکه تجربه‌ی مواجهه با حقیقتی است که در هاله‌ی ترس، خاطره و رویا پنهان شده. منصوری نشان می‌دهد که نگاه ما همواره آلوده به پیش‌داوری، حافظه و هراس‌های درونی است. هر آنچه می‌بینیم، با خاطره‌ها و ترس‌های ما درهم تنیده است. بنابراین «دیدن» همواره نوعی «خواندن» است؛ خواندن لایه‌هایی که در عمق ناخودآگاه و در مرز میان واقعیت و خیال رسوب کرده‌اند. بنابراین هیچ دیدنی ناب و بی‌واسطه وجود ندارد. در این معنا، آثار او نوعی پدیدارشناسی مجسمه‌ وارند: تلاشی برای آشکار کردن لایه‌های پنهان ادراک.

ادامه مطلب