ادامه مطلب
نگاهی به نمایشگاه «سکوت شخصی» ندا اعظمی به قلم امیرحسین شریفان | A Look at Neda Azami’s Solo Exhibition “Personal Silence” by Amirhossein Sharifan
«سکوت شخصی» ندا اعظمی در ظاهر یک مجموعه‌ی پرتره است، اما در لایه‌های درونی‌تر خود چیزی فراتر از بازنمایی چهره را دنبال می‌کند. این آثار همچون عرصه‌ای برای تأمل در باب سکوت و وضعیت وجودی انسان معاصر گشوده می‌شوند؛ سکوتی که نه غیاب صدا، بلکه حضوری مقاوم و اندیشنده است. پرتره‌های او در مرکز بوم نشسته‌اند، بی‌هیچ حرکت یا ژستی که ما را به سوی داستانی بیرونی هدایت کند. ثبات و انجماد این چهره‌ها یادآور لحظه‌ای ابدی است؛ لحظه‌ای که از جریان خطی زمان جدا شده و به تجربه‌ای مدیتاتیو و مکاشفه‌گرانه بدل می‌شود. سکوت در این‌جا خود زبان است، زبانی بی‌کلمه که با هر نگاه، معنا را از مسیر تصویر منتقل می‌کند.