نقاشیخط، به ویژه در قالب کالیگرافی انتزاعی، نمایانگر قلمرو گسترده‌ای از آزادی هنری است؛ آزادی‌ای که فراتر از مهارت تکنیکی و توانایی اجرای خط است و به تجربه‌ی انسانی و حضور مخاطب نیز مربوط می‌شود. هر حرکت قلم، هر خم و هر لکه‌ی رنگ، نه تنها بیانگر حضور هنرمند است، بلکه به شکلی شهودی و حسی، مخاطب را به گفت‌وگو و تجربه دعوت می‌کند. این تعامل میان خلق اثر و دریافت آن، نقاشیخط را از یک هنر صرفاً بصری و تکنیکی خارج کرده و به تجربه‌ای چندلایه، انسانی و پویا تبدیل می‌کند. آزادی در کالیگرافی انتزاعی، هم در فرآیند خلق و هم در تجربه‌ی مخاطب نمود پیدا می‌کند.

ادامه مطلب